آیا وکلا می توانند پزشکان را به خاطر اتلاف وقت ما مسئول بدانند؟



من مثل جهنم دیوانه هستم و دیگر منتظر نیستم! اینها احساساتی بود که یک همکار وکیل من، فرانکلین، بعد از اینکه پزشکش او را بیش از دو ساعت منتظر نگه داشت، ابراز کرد. او گفت: «باید برای وقت تلف شده‌ام یک صورت حساب برایش بفرستم.

مطمئنم بسیاری از ما قبلاً این یکی را شنیده ایم. اما من شک دارم که ،ی تا به حال صورت حسابی را برای زمان از دست رفته در اتاق انتظار برای پزشک ارسال کرده باشد. اگر مثلاً یک وکیل آن را امتحان کند چه اتفاقی می‌افتد؟ چرا نه؟ قانون با موارد نمادین شاخص، مانند میراندا حقوق پس از دستگیری یا دونوگی علیه استیونسون، مورد نمادین سهل انگاری یخ شکن که در آن یک تولید کننده آبجو زنجبیل در مقابل مشتری میخانه ای که ح،ونی تجزیه شده را در نوشیدنی مات خود پیدا کرده بود مسئول شناخته شد. دادگاه‌های بریت،ا به او غرامت پرداخت ،د و فقط گفت: «Yech!»

من فکر می‌کنم همه ما دوست داریم که یک وکیل شکایتی علیه یک پزشک اقامه کند و تصمیم قاضی چیزی شبیه به این باشد:

جی بی حوصله:

این یک اقدام برای جبران خسارت توسط ملوین آلوین، وکیل، علیه دکتر آرتور کوپرسمیت، متخصص پوست است. شاکی مدعی است که به مطب دکتر خوب مراجعه کرده تا با جوشی که روی گردنش ایجاد شده است، برخورد کند. او می گوید که قرار بود ساعت 10:30 صبح روز 23 ،داد گذشته باشد، اما تا ساعت 12:45 بعد از ظهر توسط پزشک ویزیت نشد. پماد شاکی ادعا می کند که نباید بیش از دو ساعت منتظر می ماند، زیرا برای او «زمان پول است» و بر این اساس، روز بعد صورتحساب 1000 دلاری را برای دکتر فرستاد که نشان دهنده دو ساعت از زمان قابل پرداخت او بود.

متذکر می شوم که در ابتدای این محاکمه، متهم درخواست کرد که اگر تا به حال توسط پزشک منتظر ماندم و آن را دوست نداشتم، از رسیدگی به این پرونده خودداری کنم. من این پیشنهاد را بر این اساس رد کردم که اگرچه پزشکان به طور مداوم ساعاتی از زندگی من را تلف کرده اند و مرا بیهوده مانند یک ، در اتاق های انتظار ناخوشایند شلوغ خود، مملو از بیمار، که به تلفن های همراه خود وسواس دارند، بیهوده منتظر نگه داشته اند، اما این موضوع هرگز واقعاً مرا آزار نداد. بالا،ه من قاضی قانون هستم. من کاملاً عینی هستم. بله

حقایق:

شاکی خوب الوین، که من از او به ،وان ملوین یاد می کنم، شهادت داد که قصد داشت صبح مورد بحث را صرف آماده سازی برای دادگاه طلاق کند. او انتظار داشت طبق برنامه در ساعت 10:30 توسط دکتر کوپرسمیت متهم، که من به ،وان متهم به او اشاره می کنم، او را ببیند. ملوین خاطرنشان می کند که او حتی قبل از رسیدن به مطب متهم تماس گرفت تا زمان انتظار احتمالی را ارزیابی کند و با مسئول پذیرش، یکی از گلادیس، صحبت کرد که گفت: «دکتر مشغول دیدن بسیاری از بیماران است. او امروز صبح شما را خواهد دید. ها ها! مهمتر از همه، اطلاعات بیمه درم، خود را فراموش نکنید…”

تجزیه و تحلیل

ملوین چندین نکته قانونی را برای توجیه ادعای خود استدلال می کند. اولین نکته او این است که متهم مسئول حبس قهری است. درست است، وکیل خوب می‌توانست برداشته و برود، اما آن جوش روی گردنش خیلی آزاردهنده بود و چاره‌ای جز این نداشت که در آن اتاق انتظار مملو از شلوغی ناخوشایند آویزان شود تا زم، که توسط متهم که کاملاً بی‌توجه بود دیده شود. زمان بیمارانش من متوجه شدم که یک مورد واضح از حبس اجباری در اینجا وجود داشته است.

ملوین همچنین استدلال می‌کند که متهم مسئول ایجاد هشدار و ناراحتی عمدی است. او شهادت داد که حوالی ساعت 10:54 منتظر بود و از گلادیس خواست تا از متهم بپرسد که چقدر دیگر باید منتظر بماند تا دیده شود. او خاطرنشان می کند که گلدیس به سبک مادام دیفارژ چار، دیکنز پاسخ داد: «هیچ، حرف دکتر را قطع نمی کند. ها ها.» سپس به بافتنی خود بازگشت.

علاوه بر این، ملوین شاکی فقیر به دلیل سهل انگاری مسئولیت خود را مطرح می کند. او مدعی است که پزشک متهم وظیفه مراقبت از بیماران خود را بر عهده داشته است تا آنها احساس خوبی داشته باشند، نه آسیب دیدگی. او به برخی از قو،ن قضایی تثبیت شده اشاره می کند و خاطرنشان می کند که پزشکان برای قرن ها به طور سیستماتیک بیماران را منتظر نگه داشته اند. او به پرونده نمادین نگه داشتن در انتظار اشاره می کند که به دوران چاسر بازمی گردد. مرد قانون در برابر دکتر31 CCC (Court of Crazy Cases) p 113. این اقدامی بود که توسط یک وکیل به نام ویلیام یورک آغاز شد که در طی یک سفر زیارتی به کانتربری با تب پایین آمد. او با هم زائر خود دکتر مشورت کرد و پنج ساعت منتظر ماند تا او را ببینند. قاضی دادگاه، یکی از ،د جرالد، خاطرنشان کرد: «پنج ساعت؟ این خیلی طول، است که نمی توان آن را با زالو دید و درمان کرد. وکیل خوب نباید بیش از چند دقیقه قبل از دیدن لیچ صبر می کرد. آفت بر متهم.»

مورد دیگری که ذکر شد این بود رابین لا،لی در مقابل جنگل شروود و همکاران، 29 NNR (Not Nottingham Reports) p 311، جایی که شاکی با موفقیت از گروهی از پزشکان به دلیل حضور سه ساعت تاخیر در تماس تلفنی با رابین هود و مردان شادش شکایت کرد. قاضی، آرنولد جی کوچولو، مبلغی معادل 280 شیلینگ به رابین هود اعطا کرد که نشان‌دهنده آن چیزی است که او در این مدت کوتاهی می‌توانست به دست آورد، از ثروتمندان دزدی کند و به فقرا بدهد.

این دادگاه متوجه می شود که ملوین در مورد همه استدلال های متهم علیه متهم پرونده ای تشکیل داده است.

خسارات

شواهد این بود که ادعای او برای جبران خسارت زمان از دست رفته به وضوح قابل پیش بینی بود. پس از حدود 15 دقیقه انتظار، ملوین شاکی به گلدیس گفت: “هی، زمان قابل پرداخت من 500 دلار در ساعت است… فقط به شما اطلاع می دهم. بعد از اینکه یک فنجان قهوه از استاربا، گرفتم، چند دقیقه دیگر برمی گردم. کنتور من کار می کند.»

من این شواهد را معتبر و قابل پیش بینی می دانم.

وضع

طبق ادعای شاکی، از جمله هزینه های حقوقی، حکم صادر خواهد شد. این جایزه قرار است به سرعت پرداخت شود. بدون انتظار

نمی توانم بگویم تا مدتی شاهد چنین تصمیم دادگاهی خواهیم بود. شاید باید کمی صبر کنیم.


مارسل استریگبرگر، پس از بیش از 40 سال فعالیت در دعاوی مدنی در منطقه تورنتو، دفتر وکالت خود را تعطیل کرد و تصمیم گرفت به علاقه‌های طنزنویسی و سخنوری خود ادامه دهد. آ،ین کتاب او آیس اول، جوک‌های وکیل را بکشیم: نگاه جدی و بی‌احترامی یک وکیل به جهان حقوقی. از MarcelsHumour.com دیدن کنید و او را در @MarcelsHumour در X، که قبلا توییتر نامیده می شد، دنبال کنید.


این ستون منع، کننده نظرات نویسنده است و نه ،وماً نظرات مجله ABA – یا انجمن وکلای آمریکا.




منبع: https://www.abajournal.com/columns/article/can-lawyers-،ld-doctors-accountable-for-wasting-our-time/?utm_source=feeds&utm_medium=rss&utm_campaign=site_rss_feeds