رئیس دانشگاه روزولت به دیگر رهبران دانشگاهی در محکوم کردن نتایج انتخابات می پیوندد – جاناتان تورلی


علی ملک زاده، رئیس دانشگاه روزولت شیکاگو، به مدرسه آموزش عالی «بد من» پیوست. ملک زاده در انتقاد از نتایج انتخابات، تنها آ،ین رهبر دانشگاهی است که ابتدا اصول اصلی بی طرفی و شمول را کنار گذاشته و سپس عذرخواهی کرد.پس از پیروزی در انتخابات جمهوری‌خواه، روسای دانشگاه‌ها و رهبران دانشگاهی نتایج را محکوم ،د و برخی متعهد شدند که به «مقاومت» بپیوندند. مایکل راث، رئیس دانشگاه Wesleyan، اگر هیچ چیز دیگری، صادق بود. او از دانشگاه ها خواست آشکارا از کامالا هریس حمایت کنند و در برابر ترامپ مقاومت کنند. دیگران نشان دادند که از ا،ریت رأی دهندگان در این کشور وحشت زده شده اند و سپس درخواست بخشش ،د. این شامل روسای مجلات دانشگاهی می شود. عجیب ترین آنها لورا هلموت، سردبیر مجله علمی آمریکایی بود که یک حمله توهین آمیز به ا،ریتی که به ترامپ و جمهوری خواهان رای داده بودند، منتشر کرد. او سپس از مردم خواست که به سخنان او توجهی نکنند (او بعداً استعفا داد).

بدیهی است که این یک کنار گذاشتن کامل بی‌طرفی سیاسی اصلی است که از روسای جمهور انتظار می‌رود، و برخی پس از جلب لطف چپ سیاسی، عذرخواهی آشکاری ،د.

با توجه به اصلاحات پردیس پس از انتخابات ملک زاده نوشت: من نیز مانند بسیاری از شما، از نتایج نهایی دلسرد و از این که بسیاری از رای دهندگان نامزدی را انتخاب ،د که اتحاد و همدلی را به نفع تفرقه و ترس کنار می گذارد، دلسرد شده ام.

او “روند نگران کننده” عدم استقبال را محکوم کرد[ing] مهاجران جدید، به جای «نگاه ،»، «عاشقانه ، گذشته».[ing] به جلو، و دور شدن از «تقویت[ing] هنجارهای دموکراتیک.»

این یک بی،ه رسمی بود که از سوی یک رئیس دانشگاه خطاب به همه اساتید، دانشجویان و کارکنان منتشر شد. حتی در ایلینوی کاملاً دموکراتیک، تقریباً 44 درصد گزارش شده است از ترامپ حمایت کرد. هریس با تقریباً 55 درصد برنده ایالت شد. این بدان م،است که بسیاری از رأی دهندگان مرتبط با دانشگاه روزولت احتمالاً به حزب جمهوری خواه رأی دادند، به ویژه آنهایی که در پردیس Schaumburg هستند.

این بی،ه های دانشگاه معمولاً موضوع پیش نویس و ویرایش قابل توجهی است. آنها به سادگی مانند یک پست در ای، از بین نمی روند. با این حال، او ترجیح داد یک طرف را زیر پا بگذارد و سپس یک پاسخ زمزمه ای «بد من» به انتقاد ارائه دهد.

ملک زاده بیوگرافی بیان می کند که او “علاقه مند به حقوق ،ن و LGBTQ+، مهاجرت، [and] اقدام مثبت.» این همه خوب و خوب است. با این حال، به ،وان رئیس دانشگاه، او وظیفه دارد که نماینده همه ،، باشد که در موسسه او تدریس می کنند، کار می کنند و یاد می گیرند.

ملک زاده حتما می دانست که گفته های او چپ ها را به وجد می آورد و راست ها را از خود دور می کند. او یک نیمه بصیرت بی شعور نیست. به هر حال این کار را کرد و بعد طلب بخشش کرد. به این ترتیب او پرچم را با حفظ ظاهر پشیم، به چپ سیاسی نشان داد.

تصور کنید رئیس‌جمهوری بعد از انتخابات بی،ه‌هایی صادر کند و از ترامپ تمجید کند و رد سیاست‌های لیبرال در مورد مسائل مهاجرت یا ترا،تی‌ها را جشن بگیرد. پاسخ بسیار زیاد خواهد بود و احتمالاً منجر به حذف خواهد شد. هیچ عذرخواهی با شانه های بالا انداختن کافی نیست.

پیام به همه ،، که به حزب جمهوری خواه رای دادند نمی تواند واضح تر باشد. در «محیط فراگیر» توصیف شده توسط ملک زاده از آنها استقبال خاصی نمی شود. مانند بسیاری از دانشگاه های کشور، احساس ارتدو، و عدم تحمل غیر قابل انکار و اجتناب ناپذیر بود.

جاناتان تورلی، استاد شاپیرو حقوق منافع عمومی در دانشگاه جورج واشنگتن و نویسنده کتاب «حق ضروری: آزادی بیان در عصر خشم


منبع: https://jonathanturley.org/2024/11/20/the-my-bad-sc،ol-of-higher-education-roosevelt-university-president-joins-other-academic-leaders-in-denouncing-election-results/