قانون علامت تجاری فدرال و دکترین هویت شرکتی

پیش نمایش پرونده

دادگاه رسیدگی خواهد کرد Dewberry Group v. Dewberry Engineers روز چهارشنبه ساعت 10 صبح به وقت شرق. (کتی بارلو)

در یک اختلاف طول، مدت علامت تجاری بین دو شرکتی که خدمات توسعه املاک و مستغلات را بازاریابی می کنند، و هر دو از نام Dewberry استفاده می کنند، یک دادگاه محاکمه اعلام کرد که نهادهای Dewberry Group علائم Dewberry Engineers Dewberry را نقض کرده اند. مشکل اینجاست که زم، که زمان ارزیابی خسارت فرا رسید، دادگاه به گروه Dewberry دستور داد تا 43 میلیون دلار سود حاصل از چندین شرکت وابسته را که طرف دعوا نبودند، به ،وان خسارت بپردازد، به این دلیل که همه آنها، به ،وان یک موضوع عملی، یک موضوع هستند. "شخصیت شرکتی واحد." زم، که دادگاه تجدیدنظر این استدلال را پذیرفت، دیوان عالی کشور با بررسی موضوع موافقت کرد.

مشکل اساسی دادگاه در روز چهارشنبه این است که یک پرونده دیوان عالی بسیار نزدیک به موضوع وجود دارد - ایالات متحده در برابر Bestfoods - که در آن قضات استدلال ،ت را مبنی بر اینکه قانون جامع پاسخگویی، جبران خسارت و مسئولیت زیست محیطی آنچنان قانون مهمی است که باید استثنایی برای دکترین های سنتی-قانون ،تی ایجاد کند که مست،م یک نوار بالا (در واقع، غیرقابل جبران) است را رد ،د. اقداماتی که به دنبال نادیده گرفتن هویت های شرکتی است و به عبارت رایج «پرده شرکت را سوراخ کنید». همانطور که دادگاه در آنجا توضیح داد، اگر کنگره بخواهد یک دکترین خاص و کمتر دقیق در مورد چیزی که به طور سنتی به قو،ن ایالتی واگذار شده است، ایجاد کند، باید «مستقیم» به این نقطه صحبت کند. (این روزهای قبل بود تیف الون ماسک با دلاور قاضی چشم انداز فدرال شدن قانون شرکت ها را مطرح کرد.)

متخلفان بر زبان قانون لانهام تأکید می کنند، که خواستار حذف «سود متهم» است، زب، که به طور طبیعی نشان می دهد که یک شاکی محتاط باید شکایت کند - و بنابراین «متهم» را مطرح می کند.[s]” – همه نهادهایی که امیدوار است از آنها خسارات جبران شود. از آنجایی که تمام خساراتی که در اینجا اعطا شد، سودهایی بود که توسط سایر نهادها به دست آمده بود (که هیچ یک «متهم» نبودند)، متخلفان استدلال می کنند که هیچ یک از این سودها به درستی قابل رد ، نیستند.

احتمالاً به این دلیل بهترین غذاها بسیار واضح است که دارندگان علامت تجاری، مهندسان Dewberry، هیچ تلاش جدی برای دفاع از استدلال دادگاه های بدوی انجام نمی دهند. در عوض، آنها به یک ماده متفاوت قانون لانهام اشاره می کنند که به دادگاه این اختیار را می دهد که در صورت ناکافی بودن یک حکم جبر، صرفاً علیه «متهم»، خسارت را به میزان «عادلانه» ارزیابی کند. در اینجا، دارندگان علامت تجاری ادعا می کنند، بسیاری از سودها باید به درستی به گروه Dewberry نسبت داده شود، شاید به این دلیل که حسابداری سایه به طور نادرست تمام سودها را به شرکت های وابسته تخصیص داده است، شاید به این دلیل که سایر نهادها قلابی هستند. مشکل واضح - همانطور که گروه Dewberry اشاره می کند - این است که هیچ یک از این موارد در زیر مورد بحث قرار نگرفت و بنابراین هیچ سابقه واقعی برای حمایت از آن وجود ندارد.

حدس من این است که ا،ر استدلال ها شامل بررسی توسط قضات خواهد شد که تا چه حد هر یک از دلایل احتمالی برای انتساب سود شرکت های وابسته به گروه دوبری در سوابق با ورود پرونده به دادگاه و همچنین حمایت از آن ها وجود دارد. دست درازی زیادی در مورد اینکه چقدر بد است که قضات در مرحله اول دست دراز کنند و به همه این سؤالات بپردازند. با این حال، در پایان، انتخاب ها واقعاً بین تغییر تصمیم یا لغو آن برای بررسی برخی از استدلال های جدید به دادگاه های پایین تر خواهد بود.