جفری فریدمن، RIP

جفری فریدمن نظریه پرداز برجسته سیاسی ناگهان در گذشت در 2 دسامبر، در سن 63 سالگی. بررسی انتقادیمجله علمی بین رشته ای بسیار موفقی که او در سال 1987 تأسیس کرد و از آن زمان تا زمان مرگش ویرایش شد. جف هم در چندین دانشگاه در سراسر کشور تدریس کرداز جمله بارنارد، دانشگاه بوستون، دارتموث، دانشگاه تگزاس، و هاروارد (جایی که در زمان درگذشت، او یک محقق مدعو در کمیته مطالعات اجتماعی بود).

بهترین مقدمه برای آثار چندوجهی و پیچیده جف، کتاب دست کم گرفته شده او در سال 2019 است. قدرت بدون دانش: نقد تکنوکراسی (انتشارات دانشگاه آ،فورد). او همچنین کتاب‌های مهمی در این زمینه تألیف یا ویرایش کرد بحران مالی 2008 و نظریه انتخاب منطقی (که او از منتقدان سرسخت آن بود).

در حالی که جف عموماً یک آزادی خواه یا حداقل همسایه لیبرتارین در نظر گرفته می شد، او تا حد زیادی تفکر سیاسی لیبرتارین متعارف را رد کرد. او به همان اندازه نسبت به رویکردهای استاندارد به نظریه دموکراتیک بدبین بود. مانند منتقدان آزادیخواه (و برخی غیرآزادیخواهان) ،ت دموکراتیک مدرن، جف استدلال کرد که ناآگاهی گسترده رأی دهندگان یک خطر جدی است. اما، بر خلاف آنها، او ادعا کرد که بیشتر چنین ناآگاهی، ناآگاهی سهوی «رادیکال» است، و نه رفتار عقل، فردی (همانطور که ا،ر اقتصاددانان و دیگر دانشمندان علوم اجتماعی معتقدند). او همچنین استدلال کرد که جهل رادیکال مشابه تصمیم گیری کارشناسان در مورد سیاست های عمومی و تحلیل های علمی اجتماعی مرسوم را تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین او نتیجه گرفت که بازارها معمولاً نتایج بهتری نسبت به ،ت دارند، نه به دلیل انگیزه های برتر، بلکه به این دلیل که فرصت های بهتری برای یادگیری آزمون و خطا ارائه می دهند.

مطالب فوق خلاصه ای بسیار ساده شده است که واقعاً عدالت را در مورد نوشته های فوق العاده پیچیده و ظریف جف رعایت نمی کند. تعداد کمی از محققان زمان ما می توانند با عمق و وسعت دانش جف در مورد طیف وسیعی از مسائلی که مرزهای رشته ای را فرا می گیرند برابری کنند. اگر واقعاً می خواهید کار او را بفهمید، هیچ جایگزینی برای خواندن آن وجود ندارد!

در حالی که من و جف در مورد برخی از موضوعات مشابه نوشتیم و اغلب به نتایج نسبتاً آزادیخواهانه مشابهی رسیدیم، در بسیاری از موارد با هم اختلاف نظر داشتیم. برخلاف جف، من معتقدم که بیشتر جهل سیاسی در واقع عقل، است، و فکر می‌کنم علم اجتماعی اغلب بینش‌های قوی‌تری نسبت به آنچه که او به آن اعتبار می‌دهد تولید می‌کند. برای خلاصه ای از تفاوت های ما در مورد دموکراسی و جهل عمومی، نگاه کنید به این سمپوزیوم 2013 در مورد کتاب من دموکراسی و جهل سیاسی اثری که مطمئناً از تأثیر جف بهره برده است، اگرچه بسیاری از نکات او را به شدت با آن مخالفت می کند.

علیرغم اختلافات ما – برخی از آنها در مورد مسائلی که او نظرات بسیار قوی داشت – جف در طول سالیان متمادی یک دوست و مربی ارزشمند برای من بود. همین امر در مورد بسیاری از دانشمندان جوان دیگر نیز صادق بود. در سال 1998، زم، که من دانشجوی جو، در مقطع کارشناسی ارشد بودم، مقاله خود را منتشر کردم اولین مقاله در مورد جهل سیاسی در بررسی انتقادی– به پیشنهاد جف. این یکی از چهار یا پنج اثر پر استناد من تا به امروز باقی مانده است – موقعیتی که بدون پیشنهادهای ارزشمند جف و انتقادهای او از اشتباهات بسیار مبتدی من به آن دست نمی یافت.

در سال‌های اخیر، ما تماس نسبتاً کمی با هم داشتیم، زیرا وقت من توسط سایر تعهدات شخصی و حرفه‌ای گرفته شده بود. این غفلت حداقل تا حدی تقصیر من است و مطمئناً از دست دادن من است. به ذهنم خطور نکرده بود که فردی به این اندازه جف و پرانرژی ممکن است ما را به این زودی ، کند.

در کاری که اکنون یک حرفه آکادمیک طول، در چندین دانشگاه، کشورها، و قاره‌ها است، من به ندرت، و شاید هرگز، ،ی را ملاقات کرده‌ام که بیشتر از جفری فریدمن م،ای جنتلمن و محقق بودن را تجسم کند. درگذشت او ضایعه وحشتناکی است. من به خانواده، دوستان و همکارانش تسلیت می گویم.